صنایع دستی اصیلترین و البته گستردهترین هنر دستی ایرانیان است. آنچه که باعث شده این میراث در ایران تا این حد مورد توجه باشد، کاربردی بودن، مردمی بودن و پرفروش بودن آن در طول سالیان است.محبوبیت صنایع دستی را اگر پرفروش بودنشان معنی کنیم، فرش ایرانی رتبه اول محبوبیت را دارد. قالی دستباف ایرانی و گلیم و جاجیم بازار داخلی و خارجی قابل قبولی داشته و دارند. رتبههای بعدی پرفروشترین صنایع دستی در ایران هم به صنایع مسی، سفالگری، میناکاری و آبگینه تعلق دارد. ظرفهای میناکاری و قلمکاری بازارهای سنتی اصفهان، معرقکاری و خاتمکاری شیراز، سفالگری و نقاشی روی سفال همدان، ظرف مسی و چاقوهای دستساز زنجان، حصیربافی گیلان، کپوبافی شهرهای جنوبی، کاشیکاریهای فیروزهای کاشان، زیورآلات دستساز و انگشتریهای عقیق مشهد هم از دیگر هنرهای دستی پرطرفدار ایرانی هستند.نام صنایع دستی ایران را میتوان بر هر چیزی که رنگ و بوی تمدن ایران را دارد و هنر دست ایرانیان است گذاشت. پس این آثار و اشیا با این گستردگی نیاز به دستهبندی دارند تا بهتر و دقیقتر به دنیا معرفی شوند. این تنوع، ریشه در اقلیم و آب و هوای مناطق مختلف ایران دارد، ریشه در توانمندی و علاقهمندیهای مردم محلی هر شهر و روستا. دستهبندیهای مختلفی هم برای آن انجام شده اما یکی از بهترین آنها دستهبندی بر اساس جنس و نوع کاربرد هر صنعت است.در تعریف دیگری آمده که آثار هنری دستی که با استفاده از ابزارهای بومی و سنتی ساخته شود را صنایع دستی میگویند. این تعریف مناسب مواقعی است که صنایع دستی هنری با هنرهای تجسمی اشتباه گرفته میشود. آثار هنری در رشتههای هنرهای تجسمی معمولا با ابزار بومی و سنتی خلق نمیشوند.
بیا.. نمیدونم به دردت بخوره یا ن چون نفهمیدم دقیقا چی رو میخوای..!