کاهش فشار جزئی، غلظت گاز در مایع و به تبع آن انحلال پذیری نیز کاهش پیدا میکند. در نتیجه، مفاهیم اصل لوشاتلیه و قانون هنری به پیشبینی تاثیرات فشار بر حلالپذیری گازها کمک بسیاری خواهند کرد.
سیستمی را در نظر بگیرید که گاز به طور جزئی در مایع حل شده باشد. افزایش فشار موجب افزایش فشار جزئی میشود زیرا گاز در حال فشرده شدن است. افزایش فشار جزئی این معنی را میدهد که ذرات بیشتری از گاز، وارد مایع خواهند شد که بر طبق اصل لوشاتلیه، این افزایش حلشوندگی به جهت مقابله با افزایش فشار جزئی صورت میگیرد. به عکس، یک کاهش فشار برابر با افزایش ذرات در فاز گاز میشود.
با توجه به اینکه واکنش، گرماده است، افزایش دما موجب کاهش حلشوندگی میشود.
تغییرات حلشوندگی با اطلاعات داده شده قابل پیشبینین نیست چراکه افزایش فشار، افزاش حلشوندگی را به همراه دارد و افزایش دما سبب کاهش انحلالپذیری گاز خواهد بود.
با افزایش فشار و دما در این واکنش، انحلال پذیری افزایش پیدا میکند.
افزایش فشار سبب میشود تا ذرات بیشتری از گاز وارد مایع شوند تا بر طبق اصل لوشاتلیه، فشار جزئی کاهش پیدا کند. در نتیجه انحلالپذیری