انسانها به دلایل مختلفی یکجا نشین شدند، اما یکی از اصلیترین عوامل، کشف کشاورزی بود. در زمانهای قدیم، انسانها به صورت شکارچی-گردآورنده زندگی میکردند و برای تأمین غذا به دنبال منابع طبیعی بودند. اما با یادگیری کاشت و برداشت گیاهان و اهلی کردن حیوانات، آنها توانستند غذا را به طور پایدارتری تولید کنند.
این تغییر مهم، باعث شد که انسانها دیگر نیازی به جابهجایی مداوم نداشته باشند و در مکانهای خاصی ساکن شوند. اینجا بود که ساخت روستاها و شهرها آغاز شد. با زندگی در یک محل ثابت، انسانها توانستند به توسعه فرهنگ، هنر و مهارتهای اجتماعی بپردازند و ارتباطات بهتری با یکدیگر برقرار کنند.
در نتیجه، کشف کشاورزی و زندگی دائمی در یک محل، زمینهساز شکلگیری جوامع انسانی و تمدنهای بزرگ شد.