سلام دوستان برای ساختن فعل امر از کدام صیغه های فعل مضارع استفاده میکنیم؟

فعل امر:فعلی است که بر دستور وفرمان به انجام یک کار دلالت می کند. برای ساخت فعل امر می بایست از صیغه ی مضارع مخاطب استفاده نماییم. مراحل:1)حرف مضارعه(ت) حذف می شود. 2) آخر فعل مجزوم می شود یعنی اگر آخر فعل ضمه داشت، ضمه تبدیل به ساکن میشود و اگر آخر فعل نون داشت،نونِ آخر حذف میشود ،البته بجز نون ِجمع مؤنث که باقی میماند وحذف نمیشود. 3)حالا اگر بعد از حذف (ت) ، اولِ فعل ساکن باشد،یک همزه به اول آن اضافه میکنیم.که حرکت همزه کسره میباشد مگر اینکه حرکت عین الفعل (ضمه) باشد که در این صورت حرکت همزه نیز ضمه خواهد بود. مثال:تَکتُبینَ فعل امرش میشود: اُکْتُبی تَذْهَبُ میشود: إذْهَبْ / تَذْهَبْنَ می شود: إذْهَبْنَ *در جدول زیر شیوه ساخت فعل امر از صیغه مضارع مخاطب آمده است: مــــــذکـــــــــر مــــــــــؤنــــث مخاطب / امـــــــر مخاطب / امــــــــر تَذْهَبُ إذْهَبْ (برو) تَذْهَبینَ إذْهَبی (برو) تَذْهَبانِ إذْهَبا (شما دونفربروید) تَذْهَبانِ إذْهَبا (شما دونفر بروید) تَذْهَبونَ إذْهَبوا (شما چند نفر بروید) تَذْهَبْنَ إذْهَبْنَ(شما چند نفر بروید) نکته- اما اگر بعد از حذف (ت)،اول فعل ساکن نبود ،همزه به اول فعل اضافه نمیشود.(یعنی باید قابل خواندن باشد.) مثال: تُجاهِدونَ فعل امرش میشود: جاهِدوا