حذف به قرینهی لفظی یکی از انواع حذف در زبان فارسی است که در آن، واژه یا عبارتی به دلیل وجود قرینهای در متن، از جمله حذف میشود. این قرینه، به وضوح و از لحاظ معنایی ما را از نیاز به تکرار واژه یا عبارت خاصی بینیاز میکند.
برای فهم بهتر، به مثال زیر دقت کنید:
«من کتاب را خواندم و دوستام هم کتاب را خواند.»
در این جمله، واژهی «کتاب را» در جملهی دوم به دلیل وجود قرینهای در جملهی اول و از روی فهم مشترک حذف میشود و جمله میتواند به شکل زیر بیان شود:
«من کتاب را خواندم و دوستام هم خواند.»
در اینجا حذف واژهی «کتاب را» به دلیل وجود قرینهاش در جملهی اول صورت گرفته است. حذف به قرینهی لفظی، به اختصار به معنای آن است که ما از تکرار واژهها یا عبارات مشخصی به دلیل اینکه آنها به وضوح از قبل مطرح شدهاند، چشمپوشی میکنیم.
این نوع حذف معمولاً موجب بهبود و فشردهتر شدن جملات میشود و به خواننده یا شنونده کمک میکند تا درک بهتری از متن داشته باشد بدون اینکه اطلاعات مهمی را از دست بدهد.