دم و بازدم بخشهای مهمی از فرآیند نفس کشیدن هستند که در علم زیستشناسی به آنها پرداخته میشود.
**دم:** به عملی گفته میشود که در آن هوا از بیرون به داخل ریهها وارد میشود. هنگام دم، دیافراگم (عضلهای که در زیر ریهها قرار دارد) به سمت پایین حرکت میکند و حجم قفسه سینه افزایش مییابد. این افزایش حجم باعث میشود که فشار داخل ریهها کمتر از فشار هوا در خارج شود و در نتیجه هوا به داخل ریهها کشیده میشود.
**بازدم:** به عملی گفته میشود که در آن هوا از ریهها به بیرون از بدن خارج میشود. در این حالت، دیافراگم به سمت بالا حرکت میکند و حجم قفسه سینه کاهش مییابد. این کاهش حجم باعث میشود که فشار داخل ریهها بیشتر از فشار هوا در خارج شود و در نتیجه هوا از ریهها به بیرون رانده میشود.
به طور کلی، فرآیند دم و بازدم از اجزای حیاتی تنفس است که به ورودی و خروجی اکسیژن و دیاکسید کربن کمک میکند. تنفس درست و مؤثر برای سلامتی بدن بسیار مهم است.