گاه شاعران ونویسندگان بر تاثیر قدرت سخن خود رویداد هارا از آنچه هستند بیشتر وبزرگ تر توصیف می کنند به این بزرگ نمایی در بیان حوادث مبالغه می گویند مثال یک بزدتیغ وبینداخت ازبرسرش فروریخت خون از برش مبالغه ی آن اینجا شاعر از چگونگی خون جاری شدن آن از سر اژدها مبالغه کرده است مثال دوم خروشید وجوشید وبرکند خاک زسمش زمین شد همه چاک چاک مبالغهی آن اینجا شاعر از جوش وخروش اسب مبالغه کرده است
معرکه یادت نره