استعمار به معنای تصاحب و کنترل یک منطقه یا کشور توسط یک دولت یا گروهی از افراد یا شرکت ها از یک کشور دیگر است. این مفهوم اغلب به تصاحب منابع طبیعی، نیروی کار و بازارهای هدف برای بهره برداری اقتصادی همراه است. در طول تاریخ، استعمار به طور گسترده توسط کشورهای اروپایی، به ویژه در قرون ۱۷ تا ۲۰، در قاره های آمریکا، آفریقا، آسیا و استرالیا انجام شد. استعمار در اغلب موارد به همراه سوء استفاده، ستم و فشار فرهنگی از جمله ممنوعیت زبان و فرهنگ بومیان منطقه های تحت تصرف صورت گرفت.