ببین سوالت واضح نیست نمیدونم توضیح میخوای یا نمونه سوال اما خوب....
فعل به بخشی از جمله گفته میشود که نشان دهنده کار انجام شده یا یک رویداد یا یک حالت باشد. (مانند است، بود، شد، خواند، برد، زیست، بود). فعل همیشه مهمترین(هسته)بخش جمله است.
هر فعل در زبان فارسی پنج مفهوم را در بر میگیرد:
زمان (زمان گذشته (ماضی)، حال (مضارع)، آینده (مستقبل))وجه: (وجه اخباری، وجه التزامی، وجه شرطی، وجه امری، وجه وصفی، وجه مصدری)انجام کار یا رویداد حالتنمود
در هر فعل جز ثابتی وجود دارد که معنی بنیادی فعل را دربردارد. به این بخش بن میگویند. بن دارای دو گونه بن گذشته و بن حال است.
هر فعل 2 نوع است: فعل اسنادی و فعل غیر اسنادی فعلهای اسنادی شامل: (است، بود، شد، گشت، گردید) است اما باید توجه داشت همیشه این فعلها نقش فعل اسنادی را ایفا نمیکنند هر فعل برای رساندن پیام کامل به شنونده نیازمند یک سری اجزا هست نوع اول:فعل گذرا به نهاد (فعلی است که برای کامل شدن از نظر معنایی علاوه برنهاد به مفعول نیازمند است) نوع دوم:فعل گذرا به متمم (فعلی است که برای کامل شدن از نظر معنایی علاوه برنهاد به متمم نیز نیازمند است) نوع سوم:فعل گذرا به متمم و مفعول (فعلی است که برای کامل شدن از نظر معنایی علاوه برنهاد به مفعول و متمم نیز نیازمند است)
گاهی فعل به صورت مخفی در جمله ظاهر میشود که به این نوع فعل، فعل محذوف میگویند مانند:رعد و برق شب طنین خنده اش (در اینجا فعل مخفی یا محذوف است اما با کمی دقت میتوانیم فعل مخفی شده را پیدا کنیم که میشود:رعد و برق شب طنین خنده اش «است» پس دریافتیم که است فعل محذوف ما است. فعل را به دوشکل گذرا (متعددی) و ناگذرا (لازم) تقسیم میکنند فعل ناگذرا (لازم) به فعلی که با نهاد تکمیل میشود و نیازی به اجزای دیگری (مانند مفعول، مسند، متمم، بدل و… ندارد فعل ناگذرا ویا فعل لازم میگوییم
. مصدر درواقع اسمی هست که عملی رو بدون در نظر گرفتن زمان بیان میکند.مثال: خوردن
در این کلمه زمان وجود ندارد. و میتوان بسیاری از کلمات را از آن ساخت. مثل خوردم یا خوراک یا.....
اغلب مصدر ها در آخرشان ((ن)) دارند. اما هر کلمه ای که آخرش ((ن)) داشته باشد مصدر نیست.
بنابر یک تعریف ساده به کلمههایی مانند: نشستن، رفتن، دیدن، خوردن و... «مصدر در زبان فارسی» میگویند. چنانچه حرف «ن» را از آخر این کلمهها حذف کنیم، بن ماضی بهدست میآید. در این آموزش از مجله فرادرس قصد داریم عناصر این تعریف را بشناسیم تا در نهایت بن ماضی را در دستور زبان فارسی شناسایی کنیم.