ص ۴۳. هستی و زندگی من به ایران وابستگی دارد و اگر ایران نباشد من نیز نیستم نه تنها من بلکه در این سر زمین کسی زنده نمیماند
ص ۴۷ ای انسان زمان بسیار کوتاه و عمر ما در دنیا مثل غصه و حکایت دردغگین است و به ان اعتمادی نیست پس تا فرصت باقی است خوبی کردن به دوستانت را غنیمت بشمار
ص ۶۷ اگر پس از مرگ نام شایسته ای از انسان باقی بماند بهتر از ان است که ثروت زیادی از ان به جا ماند