اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: أَ أَنتَ تَعرِفُ مَتیٰ نَصِلُ إلیٰ کَربَلاء؟
معنی: زائر ایرانی : آیا تو می دانی کی به کربلا می رسیم؟
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: نَعَم؛ بَعدَ ساعَهٍ. أَ أَنتَ جِئتَ مِن إیران؟
معنی: زائر عراقی : بله؛ یک ساعت بعد. آیا تو از ایران آمدی؟
– اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: نَعَم؛ أنا مِن إیران.
معنی: زائر ایرانی : بله؛ من اهل ایران هستم(من ایرانی هستم)
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: وَ مِن أَیِّ مَدینَهٍ؟
معنی: زائر عراقی : و اهل کدام شهری؟
– اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: مِن مَدینَهِ قُم. أَ أَنتَ جِئتَ إلیٰ إیران أیضاً؟
معنی: زائر ایرانی : اهل شهر قم. آیا تو نیز به ایران آمدی؟
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: نَعَم؛ جِئتُ مَرَّتَینِ إلیٰ إیران وَ شاهَدْتُ الْمُدُنَ الْمُقَدَّسَهَ.
معنی: زائر عراقی : بله؛ دوبار به ایران آمدم و شهرهای مقدس را دیدم.
– اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: کَیفَ کانَتْ سَفرَتُکُم إلیٰ إیران؟
معنی: زائر ایرانی : سفرتان به ایران چطور بود؟
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: کانَتْ طَیِّبَهً؛ لِأَنَّ الشَّعْبَ الْإیرانیَّ شَعبٌ مِضیافٌ.
معنی: زائر عراقی : خوب بود. زیرا ملّت ایران(ایرانی)ملّت مهمان دوستی است.
– اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: وَ کَذٰلِکَ الشَّعْبُ الْعِراقیُّ شَعبٌ مِضیافٌ.
معنی: زائر ایرانی : و ملّت عراق(عراقی)هم همینطور، ملّت مهمان دوستی است.
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: اَلْحَمدُ لِلّٰهِ. أ تَذهَبُ إلیٰ کَربَلاء؟
معنی: زائر عراقی : خدا را شکر. آیا به کربلا می روی؟
– اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: نَعَم؛ أنا أَمْشی مِنَ النَّجَفِ إلیٰ کَربَلاء.
معنی: زائر ایرانی : بله؛ من از نجف به کربلا پیاده می روم.
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: أنتَ ضَیفُناَ الْعَزیزُ فی مَوکِبِ الْإمامِ الرِّضا (ع) حَتّی تَرجِعَ.
معنی: زائر عراقی : تو مهمان عزیز ما در ایستگاه خدمات رسانی امام رضا (ع) هستی تا برگردی.
– اَلزّائِرُ الْإیرانیُّ: طوبیٰ لِلشَّعبِ الْعِراقیِّ لِهٰذِهِ الضّیافَهِ!
معنی: زائر ایرانی : خوش به حال ملّت عراق به خاطر این مهمانی.
– اَلزّائِرُ الْعِراقیُّ: نَحنُ فی خِدمَهِ الْمُحِبّینَ لِأَهلِ الْبَیتِ.
معنی: زائر عراقی : ما در خدمت دوستداران اهل بیت هستیم