حاکمیت مشروطه به معنای این است که قدرت سیاسی و حاکمیت در یک کشور بهطور قانونی و بر اساس قوانین مشخص و معین اجرا میشود. در این نوع حاکمیت، تصمیمگیریها و اعمال قدرت بهوسیلهی قانون و نهادهای قانونی مشخص میشود و نه بهطور خودسرانه.
ویژگیهای حاکمیت مشروطه به شرح زیر است:
1. **قانونمداری**: در حاکمیت مشروطه، همه افراد، حتی حاکمان، موظف به رعایت قوانین هستند و هیچکس بالاتر از قانون نیست.
2. **تفکیک قوا**: در این نوع حاکمیت، سه قوه (قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضائیه) به طور جداگانه و مستقل عمل میکنند تا از تمرکز قدرت جلوگیری شود و هر قوه مسئولیتهای خود را بهطور مشخص ایفا کند.
3. **حفظ حقوق شهروندان**: حاکمیت مشروطه به حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی شهروندان احترام میگذارد و به آنها این حق را میدهد که در تصمیمگیریهای عمومی نقش داشته باشند.
4. **صدای مردم**: در حاکمیت مشروطه، مردم از طریق انتخابات و نمایندگان خود در فرآیندهای سیاسی شرکت میکنند و نظریات و خواستههای آنها مورد توجه قرار میگیرد.
5. **پاسخگویی و شفافیت**: مسئولان و حاکمان در یک نظام مشروطه باید به مردم پاسخگو باشند و اعمال آنها باید شفاف و روشن باشد.
حاکمیت مشروطه معمولاً با هدف جلوگیری از استبداد و تأمین عدالت اجتماعی ایجاد میشود و بر اساس نظرات و خواستههای مردم شکل میگیرد. این نوع حاکمیت در تاریخ معاصر کشورها، بهویژه در ایران، تأثیرگذار بوده و باعث تحولات اجتماعی و سیاسی مهمی گردیده است.