برای نوشتن مقدمهای برای یک شعر با موضوع "دو ساعت مانده به آخر دنیا"، میتوان به احساسات و تفکراتی که در این شرایط به ذهن انسان میرسد اشاره کرد. در اینجا یک مقدمه پیشنهاد میشود:
---
در واپسین لحظات زندگی و در آستانهی فروپاشی جهان، انسان به تماشا نشسته و در دل خود، تمامی خاطرات، آرزوها و آرزوهای برآوردهنشده را مرور میکند. این دو ساعت آخر، فرصتی است برای احساس عمیقتر عشق، دوستی و زیباییهای زندگی، همچنین مروری بر اشتباهات و درسهای آموختهشده. با نگاهمان به آسمان، به گذشته و آینده میاندیشیم و در این دقایق کوچک، معنای واقعی وجود و انسانیت را جستجو میکنیم. این بیت شعر میتواند نمایانگر چنین احساسی باشد:
"به دو ساعت مانده، دل پر از یادهاست،
در آغوش سکوتم، زمانی که دنیا نابود میشود."
---
با این مقدمه میتوانی خواننده را به دنیای احساسی شعر نزدیکتر کنی و زمینه را برای بررسی یا بازنویسی شعر فراهم کنی.