پلی اتیلن یکی از پرکاربردترین پلیمرها (پلاستیکها) است که از واکنش اتیلن (یک گاز هیدروکربنی) به دست میآید. این ماده به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی خاص خود، در تولید انواع محصولات پلاستیکی مانند بطریها، کیسههای خرید، بستهبندیها و اجزای مختلف صنعتی استفاده میشود.
اما پلی اتیلنها به خاطر ویژگیهایی که دارند بر محیط زیست تأثیرات منفی نیز میگذارند. از جمله این تأثیرات میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
1. **تجزیهپذیری:** پلی اتیلن تجزیهپذیری کمتری دارد و ممکن است سالها یا حتی چندین دهه در محیط باقی بماند. این ویژگی میتواند به آلودگی خاک و آبهای زیرزمینی منجر شود.
2. **آلودگی:** تولید و مصرف پلی اتیلن میتواند به آلودگی هوا و آب منجر شود. همچنین اگر این مواد در طبیعت رها شوند، میتوانند به جانوران آسیب برسانند.
3. **بازچرخانی:** برخی از پلی اتیلنها قابل بازیافت هستند، اما نیاز به سیستمهای مؤثر بازیافت دارند. اگر این سیستمها به خوبی اجرا نشوند، بسیاری از این مواد به زباله تبدیل میشوند.
در نتیجه، اگرچه پلی اتیلنها دارای کاربردهای مفید و ضروری در زندگی روزمره ما هستند، اما استفاده بیرویه و نادرست از آنها میتواند به محیط زیست آسیب بزند. بنابراین، برتری دادن به استفاده از مواد قابل بازیافت و کاهش مصرف پلاستیکهای یکبار مصرف میتواند به بهبود وضعیت محیط زیست کمک کند.