اسمز نوعی انتشار ساده است که مخصوص مولکول های آب هست یعنی حرکت مولکول ها از جای رقیق به غلیظ تا زمانی که غلظت یکسان بشه در روش اسمز نیاز به پروتئین و انرژی نیست
انتقال فعال یعنی مولکول ها از جایی که تراکم زیاد هست به جایی که تراکم کم هست حرکت کنند به انرژی نیاز هست که بیشتر اوقات ATP هست و پروتئین اش از نوع پمپ یا ناقل هست و در خلاف شیب غلظت هست انتقال فعال بر اساس نیاز هست مثلا در ریشه درخت ۲۰ یون آهن وجود دارد و بیرون از ریشه ۱۰ یون آهن وجود دارد اما ریشه به ۲۵ تا یون نیاز داره پس بر اساس نیاز پیش میریم و درسته که باید از جایی که تراکم بیشتر هست بره جایی که تراکم کمه ولی در ریشه به ۲۵ تا یون نیازه پس انرژی تلف میشه تا ۵ یون آهن در خلاف جهت به ریشه درخت وارد بشه.
درون بری یا همون آندوسیتوز یکی از روش های انتقال مولکول های بزرگ هست که از سطح غشای یاخته کاسته میشه و به ATP نیاز هست و هم در جهت و هم در خلاف جهت عمل میکنه و پروتئین نیاز نداره
برون رانی یا همون اگزوسیتوز هم مثل آندوسیتوز برای مولکول های بزرگ هست با این تفاوت که سطح غشا افزایش پیدا میکنه به پروتئین نیاز نداره ولی به ATP نیازه