سلام کسی درمورد موضوع مقایسه زندگی با توپ فوتبال (چهل تیکه) صفحه 94 نوشتع، فقط از اینترنت نباشه ممنونم میشم مرسی

با به صدا در آمدن سوت پایان مسابقه، بازیکنان دست از بازی می کشند و هر کدام به سمتی می روند. با نگاهی به چهره ی آن ها می توان فهمید که بعضی از آن ها خوشحال و با آرامش به سمت رختکن می روند و بعضی دیگر که بازیکنان تیم مقابل آن ها هستند، با ناراحتی و عصبانیت از زمین فوتبال خارج می شوند. بازیکنان و سرمربی این تیم از عملکردشان در طول فصل رضایت ندارند‌ و اگر کمی بیشتر تلاش می کردند، می توانستند نتیجه ی بهتری بگیرند.  زندگی مانند زمین فوتبال و هر یک از انسان ها، یک بازیکن در این مستطیل سبز رنگ است. کسانی که در دنیا با کمی سختی به فکر عاقبت اعمال خود بودند، مانند بازیکنانی هستند که با آرامش زمین بازی را ترک می کنند و با برد در مسابقه، امتیاز گروه خود را بالا می برند. بازیکنان شکست خورده هم مانند انسان هایی هستند که در هنگام زندگی خود به فکر اعمال و رفتارشان نیستند و بازتاب اعمالشان که سرنوشتشان را می سازد، برایشان مهم نیست. سرنوشت این گونه افراد که زندگی خود را با بطالت می گذرانند، معلوم است. اما تفاوتی که میان زندگی واقعی و زمین فوتبال وجود دارد، این است که در زمین فوتبال، بعد از پایان نود دقیقه ی تعیین شده، بازیکنان وقت اضافه ای برای جبران دارند و شاید بتوانند نتیجه ی بهتری از مسابقه بگیرند. اما در زندگی واقعی، وقتی که مرگ فرا می رسد، هیچ وقت اضافه ای برای جبران وجود ندارد.