خلیفه دوم عباسی به نام "ابوجعفر منصور" شناخته میشود. او در سال 754 میلادی (136 هجری) به عنوان دومین خلیفه از سلسله عباسیان پس از ابو العباس سفاح به خلافت رسید و تا سال 775 میلادی (158 هجری) حکومت کرد.
منصور به عنوان یکی از مهمترین خلیفههای عباسی، به اک扩大 و تقویت حکومت خود پرداخته و شهر بغداد را بنیانگذاری کرد که به دلیلی برای رشد علمی و فرهنگی در دنیای اسلام تبدیل شد. همچنین او در زمینههای نظامی و سیاسی فعالیتهای زیادی انجام داد و تلاش کرد تا قدرت عباسیان را در برابر سایر امپراتوریها و قبایل عرب تقویت کند.
این دوره از حکومت او به عنوان دورانی مهم در تاریخ اسلامی شناخته میشود زیرا بسیاری از تحولات فرهنگی، علمی و اقتصادی در این زمان رخ داد.
