جواب معرکه
فعل به بخشی از جمله گفته میشود که نشان دهنده کار انجام شده یا یک رویداد یا یک حالت باشد. (مانند است، بود، شد، خواند، برد، بود). فعل همیشه مهمترین(هسته)بخش جمله است.
بعدی:مفعول در دستور زبان، یکی از بخشهای جمله است.مفعول واژهای است که بر کسی یا چیزی که فعل بر او (آن) واقع شدهاست دلالت میکند.[۱] یا گروه اسمی است که پس از آن نشانه (را) باشد یا بتوانیم این نشانه را به آن بیفزاییم.[۲]
برای نمونه:
علی کتاب را برداشت.
رستم سهراب را کشت.
حمید کتاب را خواند.
مفعول از یک اسم یا گروه اسمی تشکیل شدهاست؛ و معمولاً قبل از «را» میآید.
فعل اسنادی:فعلهای اسنادی شامل: (است، بود، شد، گشت، گردید) است اما باید توجه داشت همیشه این فعلها نقش فعل اسنادی را ایفا نمیکنند هر فعل برای رساندن پیام کامل به شنونده نیازمند یک سری اجزا هست نوع اول:فعل گذرا به نهاد (فعلی است که برای کامل شدن از نظر معنایی علاوه برنهاد به مفعول نیازمند است) نوع دوم:فعل گذرا به متمم (فعلی است که برای کامل شدن از نظر معنایی علاوه برنهاد به متمم نیز نیازمند است) نوع سوم:فعل گذرا به متمم و مفعول (فعلی است که برای کامل شدن از نظر معنایی علاوه برنهاد به مفعول و متمم نیز نیازمند است
حرف اضافه:حرف اضافه یا حرف افزونه[نیازمند منبع] یکی از پارههای سخن است که برای بیان رابطهای یا برای ساختِ ساختارهای دستوری بهکار میرود.
حرف اضافه معنای مستقل ندارد و کاربرد آن در زبان فارسی گاهی در بندها برای نقشنماییِ کلمات پیش و پسِ خود است. بسته به موقعیتش، «حرف اضافه» را میتوان به دو گونهٔ «حرف اضافه پیشین» با «حرف اضافه پسین» تقسیم کرد. حرف اضافه پیشین، همانگونه که از نامش پیداست، پیش از یک واژه میآید و حرف اضافه پسین برعکس. گونهٔ رایج آن در زبان فارسی حرف اضافه پیشین است.
تاج لطفا😊