شیراز در بخش مرکزی استان فارس، در ارتفاع ۱۴۸۶ متر از سطح دریا و در منطقهٔ کوهستانی زاگرس واقع شده و آب و هوای معتدلی دارد. این شهر از سمت غرب به کوه دراک، از سمت شمال به کوههای بمو، سبزپوشان، چهلمقام و باباکوهی (از رشتهکوههای زاگرس) محدود شدهاست.
فرهنگ بومی شیراز بسیار غنی و دارای جایگاه ویژهای است. لباس محلی شیراز، بازی محلی شیراز، آهنگ محلی شیراز، زبان مردم شیراز و مراسمات مختلف مانند عروسیها، عید نوروز و دیگر رسم و رسومات و آیینهای شیراز نشانه فرهنگ غنی و دیرین این شهر است.
شیراز بعنوان یکی از کلان شهرهای ایران و مرکز استان فارس، در جنوب کشور به سبب جاذبههای گردشگری، تاریخی و فرهنگی فراوان همواره پذیرای گردشگران بسیاری بوده است. به جرات میتوان گفت شیراز یکی از زیباترین شهرهای ایران و شهر شعر، غزل، عشق، عاشقی، گل و بلبل است. که سعدی شیرازی در وصف این شهر اینگونه میسراید:
آن که نشنیدهست هرگز بوی عشق گو به شیراز آی و خاک ما ببوی
زبان مردم شیراز فارسی است، آنها زبان فارسی را با لهجه دلنشین شیرازی صحبت میکنند. جالب است بدانید لهجه شیرازی ۲۳ همخوان دارد و طبق تحقیقات میزان آشنایی شیرازیان با سنین بالا از این لهجه بیشتر است. البته ظهور حافظ و سعدی و تاثیر آنها در افول گویش پیشین مردم و پیدایش فارسی نو در زبان مردم شیراز را نیز نمیتوان نادیده گرفت.
تاج لطفاا
