سطح ایستابی و سطح اشباع دو مفهوم مهم در علوم زمین و هیدرولوژی هستند که به بررسی نحوه وجود آب در خاک و سنگها میپردازند.
1. **سطح ایستابی**: این سطح نشاندهندهٔ بالاترین سطح آب زیرزمینی در یک ناحیه خاص است. در زیر سطح زمین، آب به صورت اشباع یا غوطهور وجود دارد. در جایی که سطح ایستابی قرار دارد، بالای آن ناحیهٔ غیر اشباع (جایی که آب به صورت آزاد وجود ندارد) و زیر آن ناحیهٔ اشباع (جایی که آب بهطور کامل فضای خالی بین ذرات خاک یا سنگ را پر کرده) قرار دارد. زمانی که باران میبارد یا آب به خاک میرسد، سطح ایستابی ممکن است بالا برود و افزایش یابد.
2. **سطح اشباع**: این سطح به عمق یا ناحیهای اطلاق میشود که در آن تمام فضاهای بین ذرات خاک یا سنگ بهطور کامل با آب پر شده است. به عبارت دیگر، هیچ هوایی در این مکان وجود ندارد و تمامی فضاهای خالی با آب پر شده است. در زیر این سطح، آب به صورت مایع وجود دارد و میتوان گفت که این ناحیه به شدت تحت تأثیر فشار آب قرار دارد.
در نتیجه، درک این دو مفهوم به ما کمک میکند تا بهتر بفهمیم که آب چگونه در زیر زمین حرکت میکند و تأثیر آن بر روی محیط زیست و منابع آب در دسترس ما چیست.
