جواب خود را بنویسید

سلام مضمون درس: حمد و ستایش خداوند و مدح پیامبر * منّت خدای را،عزّ وجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می رود، ممدّ حیات است و چون بر می آید، مفرّح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب                                    از دست و زبان که بر آید              کز عهده شکرش به در آید ؟ « اِعمَلوا آلَ داوُدَ شُکراً و قلیلُ مِن عِبادِیَ الشکُور. »                         بنده همان به که ز تقصیر خویش             عذر به درگاه خدای آورد                              ورنه ، سزاوار خداوندی اش                 کس نتواند که به جای آورد. واژگان منّت : سپاس و ستایش                     ممدّ حیات : مدد کننده ی زندگی ( ادامه دهنده ی زندگی ) عزَو جلَ : گرامی و بزرگ است  (شکست ناپذیر و شکوهمند)                  تقصیر : گناه و کوتاهی قُربت : نزدیکی                                      عذر : توبه مزید : افزونی                                       به جای آوردن : ادا کردن مفرّح ذات : شادی بخش وجود دستور « را» در منت خدای را : برای ت