آره، بعضی وقتا میشه یه فعالیت غیرارادی رو با تمرین و تکرار به یه فعالیت ارادی تبدیل کرد. یعنی کاری که اولش خود به خود و بدون فکر انجام میدادی، با تمرین یاد میگیری که آگاهانه و با اراده خودت انجامش بدی.
یه مثال باحال:
تنفس: نفس کشیدن یه فعالیت غیرارادیه. یعنی بدون اینکه بهش فکر کنی، بدنت خودش هوا رو میکشه داخل و میده بیرون. اما اگه یوگا یا مدیتیشن کار کرده باشی، میدونی که میتونی با تمرین، روی تنفست کنترل پیدا کنی و آگاهانه نفسهای عمیق بکشی یا حتی برای مدتی نفسات رو نگه داری. این یعنی یه فعالیت غیرارادی رو تبدیل به ارادی کردی!
مثالهای دیگه:
پلک زدن: معمولاً بدون فکر پلک میزنیم، ولی میتونی سعی کنی برای مدتی پلک نزنی یا آگاهانه تندتند پلک بزنی.
ضربان قلب: ضربان قلب هم غیرارادیه، اما بعضی ورزشکارا یا کسایی که مدیتیشن میکنن، میتونن تا حدی ضربان قلبشون رو کنترل کنن.
رفلکسها: بعضی رفلکسها مثل رفلکس زانو، غیرارادی هستن. ولی با تمرین میتونی یاد بگیری که جلوی بعضی از رفلکسهات رو بگیری.
نکته: تبدیل فعالیت غیرارادی به ارادی معمولاً نیاز به تمرین و تمرکز زیادی داره و برای همه فعالیتها ممکن نیست. بعضی چیزا مثل ضربان قلب یا هضم غذا، خیلی سخت میشه کنترلشون کرد.