فعل اسنادی، فعلی است که برای نسبت دادن ویژگی یا حالتی به فاعل به کار میرود. در زبان فارسی، فعلهای «هست»، «بود»، «میباشد» و برخی دیگر از افعال میتوانند به عنوان افعال اسنادی شناخته شوند. این افعال نمیتوانند به تنهایی معنی داشته باشند، بلکه باید با فاعل و مفعول همراه شوند.
به طور مثال:
- «او دانشآموز است.»
در این جمله، فعل «است» نسبت ویژگی «دانشآموز» را به «او» منتسب میکند.
فعلهای اسنادی معمولاً در جملات خبری برای بیان حالت، شغل، وضعیت و ویژگیهای مختلف افراد یا اشیاء به کار میروند. به همین دلیل در جملهها، معنای آنها معمولاً به توصیف یا بیان هویت مربوط میشود.
