مفهوم عبارت «کم گوی و بجز مصلحت خویش مگوی» از شاعر بزرگ ایرانی، سعدی، به معنای اهمیت و ارزش کمگویی و سخن گفتن با هدف و مصلحت است. در اینجا به چند نکته کلیدی اشاره میکنم:
1. **کمگویی**: این عبارت به ما میآموزد که سخن گفتن کم و با احتیاط بهتر از گفتن زیاد و بیهدف است. کمگفتن به معنای پرهیز از اضافهگویی و ارائه اطلاعات غیرضروری است که ممکن است باعث سردرگمی یا خستگی شنونده شود.
2. **مصلحت**: وقتی میگوید «بجز مصلحت خویش مگوی» به ما هشدار میدهد که در هر زمینهای فقط در مواردی صحبت کنیم که به نفع خود یا دیگران است. یعنی باید از گفتن سخنان بیمعنی و بیفایده پرهیز کنیم و فقط در مواردی صحبت کنیم که نتیجهای مفید و مثمرثمر دارد.
3. **نتیجهگیری**: این سخن به ما یادآوری میکند که کیفیت صحبتهایمان مهمتر از کمیت آنهاست. با کمگویی میتوانیم به دقت بیشتری بر روی محتوای سخنان خود تأکید کنیم و در نتیجه، تاثیر بیشتری بر روی شنونده بگذاریم.
بنابراین، این عبارت به دانشآموزان توصیه میکند که در ارتباطات خود از زیادهگویی بپرهیزند و تنها در مواردی که پیامشان سودمند است، صحبت کنند.
