1. "لازِمَ يُشْكَرُ فَإِنَّما يَشْكُرُ لنَفْسِهِ" به معنی "هر که شکر گزارد، به حقیقت برای خود شکر گزارده است."
- فعل مضارع "يَشْكُرُ" به معنی "شکر میگذارد" است.
2. "أَ أَنْتَ تَجْمَعُ الأَخْتِيارِ أَمْ تَخْتَكُ تَجْمَعُ؟" به معنی "آیا تو دوستان را جمع میکنی یا خواهرت جمع میکند؟"
- فعل مضارع "تَجْمَعُ" به معنی "جمع میکنی" است.
3. "جَدَّي ما طَلَبَ مِنّا مَساعِدَةٌ وَ جَدَّتِي طَلَبَتْنا المُساعِدَةُ." به معنی "پدربزرگ ما کمکی از ما نخواست و مادربزرگ ما از ما کمک خواست."
- فعل مضارع "طَلَبَتْ" نیست، بلکه "طَلَبَ" و "طَلَبَتْ" ماضی هستند.
4. "الْوَالدُنا يَعْمَلُ في المصنَعِ و والدت
