اضافه استعاری یک نوع استعاره است که در شکل یک ترکیب اضافی بیان میشود. ترکیب اضافی یک ترکیب دو کلمهای است که کلمه دوم معنی کلمه اول را مشخص میکند. مثلاً در ترکیب «ماه رخ»، ماه کلمه اول و رخ کلمه دوم است. اگر کلمه اول یا معرف یک استعاره باشد، آن ترکیب را اضافه استعاری میگوییم. مثلاً در ترکیب «ماه رخ»، ماه استعاره از چهره زیبا است و این ترکیب یک اضافه استعاری است. اضافه استعاری دو نوع دارد: تشخیص و غیر تشخیص. اگر در ترکیب اضافه استعاری، کلمه دوم یا موصوف یکی از ویژگیهای کلمه اول یا معرف را نشان دهد، آن را اضافه استعاری تشخیص میگوییم. مثلاً در ترکیب «ماه رخ»، رخ یکی از ویژگیهای ماه است و این ترکیب یک اضافه استعاری تشخیص است. اما اگر کلمه دوم یا موصوف یکی از ویژگیهای کلمه اول یا معرف را نشان ندهد، آن را اضافه استعاری غیر تشخیص میگوییم. مثلاً در ترکیب «شیر دل»، دل یکی از ویژگیهای شیر نیست و این ترکیب یک اضافه استعاری غیر تشخیص است.