موصوف و صفت و مضاف و مضاف الیه را توضیح دهید

مضاف الیه  مضاف الیه  مانند صفت با حرف نشانه - کسره- به دنبال کلمه ای که – به آن مضاف می گویند – می آید. از جهت ظاهری هیچ فرقی میان مضاف الیه و صفت نیست ولی از جهت معنایی آن دو فرق دارند: صفت عین موصوف است و در خارج از موصوف وجود ندارد.  وقتی می گوییم توپ بزرگ، بزرگ همان توپ است. بزرگ صفت توپ است؛ اما وقتی می گوییم توپ مجید. مجید مضاف الیه توپ است.  توپ و مجید هر کدام جداگانه وجود دارند. راه تشخيص مضاف اليه :     در يك تركيب اضافي   الف )  مضاف « ي نكره » نمي پذيرد       كتاب ادبيات  #   كتابي ادبيات  (نادرست )   ب  ) مضاف اليه « تر »  نمي پذيرد          كتاب ادبيات تر  : (  نادرست ) راه های تشخیص صفت از مضاف الیه: 1. اگر میان موصوف و صفت «ی» - که نشانه ی یکی بودن است- بیاوریم، ساختمان موصوف و صفت معنای خود را از دست نمی دهد: توپِ بزرگ توپی بزرگ امّا اگر میان مضاف و مضاف الیه «ی» بیاوریم چیزی بی معنی به دست می آید: توپِ مجید  توپی مجید 2. اگر از میان موصوف و صفت، کسره را برداریم و «است» یا یک فعل ربطی دیگر به آخر آنها بیفزاییم جمله ای معنی دار به دست می آ

در زبان فارسی دو نوع ترکیب وجود داره:ترکیب وصفی و ترکیب اضافی ترکیب وصفی:از دو بخش موصوف و صفت تشکیل شده. ترکیب اضافی:از دو بخش مضاف و مضاف الیه(به عربی یعنی اضافه شده به آن)تشکیل شده. راه های تشخیص نوع ترکیب:1 به انتهای ترکیب است اضافه می کنیم اگر معنی داد ترکیب وصفی است.مثال:سیبِ زیبا,سیب زیبا است.(این ترکیب معنی دارد پس وصفی است)مدادِ علی,مداد علی است(معنی نمی دهد پس اضافی است) نکته:تمام رنگ ها صفت هستند نکته:می توان تعداد زیادی مضاف الیه و صفت در ترکیب داشت نکته :در ترکیب وصفی صفت معمولا بعد از موصوف می آید غیر از ترکیب وصفی مغلوب مانند:شیرمرد،سنگدل