بچه ها کسب میتونه 'پرسش های انکاری' رو توضیح بده؟

ســلام عــزیــز 🌹 در شعر فارسی، اغلب جمله هایی که در آنها به ظاهر پرسش مطرح می شود، در واقع پرسشی نیستند بلکه می خواهند خبر یا دستوری را با تاکید بیش تر بیان کنند؛ به چنین جمله هایی پرسشی منفی یا استفهام انکاری می گویند. مور، چه می داند که بر دیواره ی اهرام می گذرد یا بر خشتی خام (چه می داند= نمی داند) موسوی گرمارودی تو کز سرای طبیعت نمی روی بیرون/ کجا به کوی حقیقت گذر توانی کرد؟ حافظ کجا به کوی حقیقت گذر توانی کرد؟ = به کوی حقیقت نمی توانی گذر کنی(راه یابی). همان طور که گفتم گاهی، منظور از پرسش، بیان دستور است. پیام است از مرگ موی سپید / به بودن چه داری تو چندین امید؟ فردوسی چه (چرا ) داری تو چندین امید؟ = چندین امید نداشته باش. گاهی لازم است هنگام معنا کردن جمله ی پرسشی منفی، از «باید» یا «نباید» استفاده کنیم مــوفــق بــاشــی تــاج لطفــاً 🌱

اینطوری هست که سوالت به صورت مثبت هست اما جوابت منفی برای مثال چه کسی این لباس را می‌پوشد؟ جوابش هم میشه هیچکس چون لباس رو دوست نداری

صورت سوال +جواب _هست

تو پرسش انکاری شاعر خود جواب سوال را می‌دونه اما برای تاکید بر موضوع از این روش استفاده می‌کنه برای مثال : ° بی نام تو نامه کی کنم باز؟ در واقع منظور باز نمیکنم ° آیا پایان همه مرگ نیست؟ می خواد تاکید کنه که پایان همه ما مرگه تاج🙂

تاج؟🌊🦥

سوالو با سوال جواب بدی مثل اینکه مریم چرا در بطری ابو باز کردی؟ خانوم من باز کردم؟

یعنی بخوایم با پرسش که جوابشو خودمون میدونیم مطلبی رو به طرف مقابل انتقال بدیم