شتاب هواپیما یا حساب کنید که در مدت ۱۰ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۵۴۰ کیلومتر بر ساعت در جهت جنوب غرب می‌رسد؟

دریا، بیکران آبی که زندگی را در آغوش خود دارد. وقتی به دریا نگاه می‌کنیم، احساس می‌کنیم که گویی جهانی دیگر در آن نهفته است. امواج دریا مانند نغمه‌های خوش‌صوت به ساحل می‌رسند و داستان‌هایی از عمق اقیانوس‌ها برایمان روایت می‌کنند. هر موجی که به ساحل می‌زند، همچون قهرمان قصه‌ای است که با شجاعت از دل دریا بیرون می‌آید و ما را به سفری در دنیای ناشناخته می‌برد. در این انشا، می‌توان از آرایه‌های ادبی مختلفی استفاده کرد. مثلاً: 1. **شخصیت‌پردازی:** می‌توان دریای آرام را به عنوان یک پیرمرد حکیم و دریاهای طوفانی را به عنوان جوانی پرشور و ناآرام توصیف کرد. 2. **تشبیه:** دریا را می‌توان به آسمان آبی تشبیه کرد که با چشمانش روزها و شب‌ها را می‌بیند و داستان‌های ناگفته‌اش را در دل نگه می‌دارد. 3. **تکرار:** با تکرار جمله‌ای کوتاه مانند "دریا، دریا، ای دریای بی‌نهایت!" حس عمیق ارتباط با دریا را منتقل کرد. 4. **تضاد:** می‌توان آرامش دریا در یک روز آفتابی را با طوفان‌های سهمگین عصرهای بارانی مقایسه کرد. 5. **توصیف:** می‌توان رنگ‌های مختلف دریا را به تصویر کشید و بگوییم که دریا در صبح‌ها آبی و در غروب‌ها به رنگ طلایی در می‌آید. با ترکیب این آرایه‌های ادبی، می‌توان در مورد دریا یک انشای زیبا و معنادار نوشت که حس‌وحال خاصی را منتقل کند و خواننده را به دنیای جذاب آن ببرد.