قبل از صفویان حکومت واحدی در ایران نبود و کشور دچار افرقه و تجزیه شده بود حاکم ها هم باهم توی جنگ بودن و مردم امنیت و آرامش نداشتند و از اون طرف هم عثمانی ها و
از بکها میخواستن قلمروی خودشون رو گسترش بدهند. شیخ صفی الدین اردبیلی یکی از مشایخ شیعه مذهب دارای خانقاه که مورد توجه مردم و حاکمان بود.
بعد از مرگ شیخ فرزندانش که اغلب با نفوذ و مبارز بودند خانقاه وی را اداره میکردند و تلاشهای زیادی برای گسترش مذهب شیعه کردند در نتیجه تلاش هاشون ایل های ترک شیعه مذهب شدند و از طرفداران مهم خاندان شیخ صفی شدند که بهشون قزلباش میگفتند.
یکی از نوادگان شیخ یعنی اسماعیل صفوی با قزلباش ها حاکمان محلی اطراف خود را شکست داد و در تبریز تاج گذاری کرد و خودش را شاه ایران خواند پس از تاجگذاری مذهب شیعه را مذهب رسمی اعلام کرد و ازبک ها در
خراسان را شکست داد و بر تمام ایران تسلط یافت. او با موفقیتهای سیاسی و نظامی ایران را قدرتمند و مستقل ساخت و مرزهای ایران را به اندازه ی مرز ساسانیان گسترش داد و موجب اتحاد بین مردم شد
سلطان عثمانی از به قدرت رسیدن ایران ناراحت شد زیارا که ایرانیان مستقل و شیعه مذهب بودند او اعلام جنگ کرد و در چالدران بین ایران و عثمان جنگی رخ داد که عثمانی ها به دلیل مجهز بودن به سلاحهای آتشین پیروز شدند و تبریز را اشغال کردند ولی با مقاومت و مبارزه مردم عقب نشینی کردند.
بعد از شاه اسماعیل تهماسب به تخت نشیت او با سرو سامان دادن به اوضاع داخلی و دفع حملات ازبک ها و عثمانیها حکومت را تثبیت و تحکیم کرد پایتخت را از تبریز به قزوین تغییر داد زیرا تبریز مورد هجوم عثمانیان بود و همچنین با همسایهها ارتباط خوبی برقرار کرد شاه عباس اول کشور را به اوج قدرت رساند او ازبک ها و عثمانیها را شکست داد و آنها را از خاک ایران بیرون کرد و
پایتخت را از قزوین به اصفهان منتقل کرد.
کارهای شاه عباس خلاصه سرو سامان دادن به اوضاع
داخلی ، منتقل کردند پایتخت از قزوین به اصفهان ، دفع حملات ازبکها و عثمانیها کم کردن از قدرت قزلباشان برای تقویت حکومت و جلوگیری از نافرمانی آنها و گرفتن حکومت ولایات و ایجاد سپاه جدید و مجهز کردن آنها به توپ و تفنگ به کمک اروپاییان سیاست کشتن و کور کردن شاهزادهها برای اینکه کسی جای او را نگیرد.
گروهی از افغانها در قندهار شورش کردند و به ایران آمدند و ایران را به محاصره در آوردند شاه حسین که بسیار ضعیف بود کاری را از پیش نبرد و تاج پادشاهی را دو دستی به محمود افغان سردسته ی شورشیان داد.
ادارهی کشور در دوره صفوی در راس کشور پادشاه قرار داشت و امر امر او بود و در ردهی دوم اعتماد الدوله يا وزير بود و در رده ی بعدی فرماندهان نظامی بودند.
در آن دوران اروپاییان قرون وسطا را گذارنده بودند و وارد قرون جدید که از قرن شانزدهم تا نوزدهم میلادی بود
شدند.
اروپاییان با ساخت کشای جنگی دست به غارت اموال کشورها و استعمارگری پرداختند و آمریکا آفریقا و آسیا را مستعمره ی خود کرده بودند کشورهای پیشگام در استعمارگری اسپانیا پرتغال انگلستان و فرانسه بود.
در همان پوره پرتغالیها نواحی و سیاحل جنوبی ایران را در اختیار گرفته بودند و راههای تجاری را از آن خود کرده
بودند . ایرانیها به دلیل نداشتن کشتی جنگی توان مقابله با آنان را نداشتند و از انگلستان خواستند تا با پرتغال بجنگند در غیر این صورت ارتباط تجاری ایران و انگلستان قطع خواهد شد انگلستانی ها پرتغالی ها را شکست دادندو نفوذ خود را در ایران بیشتر کردند.
