جواب هاشو بگید.. معرکه میزنم

فکر کنم پاسخ سوالات اینا باشه ۱) جمله‌ی «باد شاخ و برگ درختان را تکان می‌دهد» نسیمی سبک‌بال، با نغمه‌ای آرام، شاخه‌ها و برگ‌های درختان را به رقصی دل‌انگیز می‌کشاند. ۲)جا خالی اول میشه سال چاپ اثر و جاخالی بعدی میشه محل چاپ ۳)مسئول تدارکات ما هر روز صبح زود، زمانی که آتش دشمن کمتر می‌شد، با موتورسیکلت می‌آمد و غذا برایمان می‌آورد. او نمی‌توانست به سنگر نزدیک شود، بنابراین کیسه‌های کنسرو را به‌سوی سنگر پرتاب می‌کرد و سریع دور می‌شد. در جمله‌ی «در درون زمستان ما نیز کلاغ شیطان قار قار می‌کند»، چند آرایه‌ی ادبی به زیبایی آن افزوده است: ۴) ۱. تشخیص ۲. استعاره ۵)قطعه ادبی درباره تولد خواهر آن روز، انگار آسمان دلش می‌خواست آبی‌تر باشد و خورشید گرم‌تر بتابد. خانه‌ی کوچک‌مان پر از نور و نفس‌های تازه بود. صدای گریه‌ی کودکی، سکوت روز را شکست و لبخندی به لب‌های مادرم نشاند. آن کودک، خواهر کوچکم بود؛ گلی که در باغ زندگی‌مان شکفت. با آمدنش، رنگ تازه‌ای به روزهای‌مان بخشید. حالا دیگر صدای خنده‌اش مثل موسیقی آرامش‌بخش در خانه می‌پیچد و چشم‌هایش مثل دو ستاره‌ی کوچک در شب تاریک می‌درخشند. خواهرم فقط یک کودک نیست، نماد زندگی‌ست، امیدی نو، نگاهی تازه به جهان. هر بار که به او می‌نگرم، حس می‌کنم معجزه‌ای از دل آسمان به ما هدیه داده شده است. تولدش تنها یک روز نیست، تولد مهربانی، صداقت، و عشق بی‌دریغ است. ای خواهر کوچک من! تو آمدی و دنیا را برایم زیباتر کردی. تولدت، تولد لبخند در خانه‌ی ما بود ۶)معنا و مفهوم ضرب‌المثل عاقل نکند تکیه به دیوار شکسته این ضرب‌المثل به این معناست که انسان خردمند و باهوش به چیزی یا کسی که قابل اعتماد نیست، تکیه نمی‌کند؛ چون ممکن است آسیب ببیند یا دچار مشکل شود. نباید به افراد ناتوان، بی‌ثبات یا بی‌اعتماد تکیه کرد؛ همان‌طور که نباید به دیواری که شکسته و سست است، تکیه زد چون ممکن است فرو بریزد معنا و مفهوم ضرب‌المثل «باز فیلش یاد هندوستان کرده این ضرب‌المثل زمانی به کار می‌رود که کسی دوباره به یاد گذشته، خاطرات یا علاقه‌ی قدیمی خود بیفتد و دل‌تنگ آن شود، مخصوصاً وقتی که آن موضوع برای دیگران خوشایند یا لازم نباشد. کسی که مدت‌ها از کاری یا کسی فاصله گرفته، ناگهان دوباره سراغ آن را می‌گیرد و به آن دلبستگی نشان می‌دهد. دیگران در واکنش می‌گویند: «باز فیلش یاد هندوستان کرده!» ۷)ای انسان بزرگوار و بافضیلت! اگر خداوند به تو سلامت و نعمت داده، شکرانه‌اش این باشد که روزی هم دل بیچارگان دورافتاده را شاد کنی و به حال آن‌ها توجه نشان دهی. آسایش و آرامش در دنیا و آخرت را می‌توان در همین دو جمله خلاصه کرد: با دوستان، مهربان و باوفا باش؛ و با دشمنان، با بردباری و گذشت رفتار کن. این شعر از ما می‌خواهد که اگر نعمتی داریم، از آن برای کمک به دیگران استفاده کنیم، به‌ویژه به کسانی که تنها و ناتوان‌اند. همچنین تأکید می‌کند که رمز آرامش در زندگی، رفتار نیک با دوستان و مدارا با دشمنان است؛ یعنی مهربانی، وفاداری و گذشت باعث آرامش روح و جامعه می‌شود.