در عبارت "نگه دار سر رشته تانگه دارد"، از ارایه "مجاز عقلی" استفاده شده است. در این عبارت، "سر رشته" به معنای کنترل و هدایت یک امر است، که به طور مجازی برای بیان وضعیت یا حالت یک موضوع به کار رفته است. تعبیری که در این جمله میشود، این است که شخصی باید به دقت وى دقت کند یا هوشیار باشد که "سر رشته" را حفظ کند.
عبارت "معلم دور نبود" نیز میتواند به مفهوم نزدیک بودن معلم به شاگردان یا روند آموزش اشاره داشته باشد، اما به تنهایی نیاز به بررسی بیشتری دارد تا ارایه خاصی در آن شناسایی شود.
در عبارت "صورتک به روح نداشت" هم، نوعی تناقض یا تضاد بین صورتک و روح وجود دارد. در این جمله، "صورتک" به معنای ظاهری و بیرونی است، در حالی که "روح" به معانی عمیقتر و بنیادیتر اشاره دارد. این تضاد میتواند از نظر ادبی به عنوان "تضاد" یا "تناقض" شناخته شود.
به طور کلی، هر یک از این عبارات ارایههای خاص خود را دارند که میتوانند از دیدگاههای ادبی مختلف مورد بحث قرار گیرند.
