هسته اتمهای یك ماده رادیواكتیو، در حال پرتوزایی هستند و مدتی طول میكشد تا تمام هستههای آن به هستههای پایدار تبدیل شوند. هرچه زمان میگذرد، تعداد هستههایی كه قدرت واپاشی دارند، كمتر میشود. به مدت زمانی كه نیمی از هستههای پرتوزای یك ماده پرتوزا، واپاشیده میشوند، نیمه عمر میگویند.
باید دقت شود كه نیمه عمر، به معنی نصف شدن عمر نیست و به معنی از بین رفتن نصف ماده رادیواكتیو هم نیست، بلكه به این معنی است كه بعد از گذشت آن زمان، فقط نصف هستههای ماده پرتوزای مورد نظر توانایی واپاشی دارند. به عنوان مثال اگر نیم عمر یك ماده پرتوزا ۱ دقیقه و تعداد هستههای آن ماده را ۱۰۰۰ عدد در نظر بگیریم، بعد از گذشت ۱ دقیقه، ۵۰۰ عدد از هستههای آن ماده واپاشیده میشوند و ۵۰۰ هسته باقی میمانند.