در لغت نامه دهخدا تعاریف متعددی برای دو کلمه ی ” عشق ” و ” نفرت ” آمده است.
از تعاریف جالب عشق در گذشتن از حد در دوستی ، یا کوری حس از دریافت عیوب محبوب ، یا مرضی است وسواسی که می کِشد مردم را به سوی خود را می توان ذکر کردعشق می تواند باعث شود فردی برای شما جذابیتی افسانه ای داشته باشد، یا شما صلاح دیگری را به خود ترجیح دهید، و برای آسایش او متحمل رنج شوید.یا این که چشم شما فقط خوبی معشوق را ببیند و عیب او را مشاهده نکنید، مانند زمانی که اطرافیان پیش مجنون از عیب های لیلی گفتند و او این بیت را در جواب گفت اگر در دیدهٔ مجنون نشینی
به غیر از خوبی لیلی نبینی😎
عشق یکی از احساسات ذاتی انسان است، احساسی که با حس صلح دوستی و انسانیت نیز مطابق است. احساس آشنایی که بارها و بارها در لحظات مختلف زندگی آن را تجربه و یا در اطرافیان مشاهده می کنیم
در تعریف نفرت نیز آمده است: ناپسند داشتن؛ بیزاری و رمیدگی و یا دوست نداشتن عمیق شی و یا شخصی.
*نفرت را متضاد با عشق *دانسته اند، و این احساس باعث بروز خصومت و خشمی می شود که فرد را آزار می دهد.
کسی که قلبی برای محبت دیگران داشته باشد پذیرای نفرت نیست.عشق، صلح و دوستی می آفریند و نفرت، بیزاری. اگر خواهان از بین رفتن نفرت در وجود دیگران باشی، ابتدا باید آن را از وجود خود پاک کرده و با عشق بر نفرت غلبه کنی.امام علی می فرمایدقلب، خاک خوبی دارد. در برابر هر دانه که در آن بنشانی، هزار دانه پس میدهد. اگر ذره ای نفرت کاشتی، خروار ها نفرت درو خواهی کرد و اگر دانه ای از محبت نشاندی، خرمن ها بر خواهی داشت
باید عشق را به دیگران هدیه کنیم تا زندگی خودمان هم سرشار از عشق شود
