در زبان عربی، افعال به صورتهای مختلفی صرف میشوند تا با فاعلهای مختلف همخوانی داشته باشند. این صرفها شامل ضمایر غایب و مخاطب میشود که به ترتیب به شخص یا اشخاصی که حضور ندارند و شخص یا اشخاصی که مورد خطاب هستند اشاره میکنند.
ضمایر غایب:
هو (او - مذکر):
مثال: هو يكتب (او مینویسد)
هما (آن دو - مذکر/مؤنث):
مثال: هما يكتبان (آن دو مینویسند - مذکر)
مثال: هما تكتبان (آن دو مینویسند - مؤنث)
هم (آنها - مذکر):
مثال: هم يكتبون (آنها مینویسند)
ضمایر مخاطب:
أنتَ (تو - مذکر):
مثال: أنتَ تكتب (تو مینویسی)
أنتِ (تو - مؤنث):
مثال: أنتِ تكتبين (تو مینویسی)
أنتما (شما دو نفر - مذکر/مؤنث):
مثال: أنتما تكتبان (شما دو نفر مینویسید)
أنتم (شما - مذکر):
مثال: أنتم تكتبون (شما مینویسید)
أنتنّ (شما - مؤنث):
مثال: أنتنّ تكتبن (شما مینویسید)