فلزات برای رسیدن به آرایش شیمیایی هشتایی، معمولاً الکترونهای خود را از دست میدهند. آرایش هشتایی به معنای وجود هشت الکترون در لایهی ظرفیت (لایهی آخر) یک اتم است که برای بیشتر اتمها پایدارترین حالت به شمار میآید.
فرآیند رسیدن به آرایش هشتایی در فلزات به شکل زیر صورت میگیرد:
1. **از دست دادن الکترون**: فلزات معمولاً دارای الکترونهای کمی در لایهی ظرفیت خود هستند (به عنوان مثال، فلزاتی مثل سدیم دارای یک الکترون در لایهی ظرفیتش هستند). این فلزات میتوانند این الکترونها را به راحتی از دست دهند.
2. **تشکیل کاتیون**: هنگامی که یک فلز الکترون خود را از دست میدهد، به یک کاتیون (یک یون مثبت) تبدیل میشود. برای مثال، سدیم (Na) که یک الکترون در لایهی ظرفیتش دارد، وقتی این الکترون را از دست میدهد، به کاتیون Na⁺ تبدیل میشود.
3. **نهایتاً رسیدن به آرایش هشتایی**: وقتی فلزات الکترونهای خود را از دست میدهند، آرایش الکترونی آنها به آرایش الکترونی لایهی قبلی (لایهی زیرین) نزدیکتر میشود، که معمولاً دارای آرایش کامل (هشتایی) است. این حالت، به فلزات کمک میکند که پایدارتر شوند.
در نتیجه، فلزات به وسیلهی از دست دادن الکترونهای خود و تشکیل کاتیونها به آرایش هشتایی میرسند و این موضوع باعث میشود که آنها در ترکیبات شیمیایی و واکنشها پایدارتر شوند.