در جملهای که ذکر شده، نوع استدلال "استقرایی" یا "تحلیلی" است. دلیل این امر این است که نویسنده به یک مورد خاص اشاره کرده و سپس از آن یک نتیجهگیری کلی کرده است.
برای توضیح بیشتر، در استدلال استقرایی، از مشاهدهٔ انفرادی به قاعده یا کلیت میرسیم. در اینجا، شخص با مشاهدهی اینکه هر بار که از این پارچه استفاده کرده است، چرخ خیاطی درست کار نکرده، نتیجه میگیرد که چرخ خیاطی نمیتواند با این نوع پارچه کار کند. بنابراین، این استدلال، نوعی استنتاج است که بر اساس تجارب شخصی شکل گرفته است و میتواند درست یا نادرست باشد، اما به هر حال نوعی استدلال استقرایی محسوب میشود.