جواب معرکه
طبیعت، آینهی هستی
طبیعت (مراعات نظیر با آینه و هستی)، آینهی (تشخیص) تمامنمای هستی (مراعات نظیر با طبیعت) است. از طلوع (تضاد با غروب) خورشید (مراعات نظیر با ماه و ستاره) تا غروب (تضاد با طلوع) آن، هر لحظه درس (تناسب با کتاب و مدرسه) زندگی (تشخیص) میدهد. کوه (مراعات نظیر با دشت و دریا)های سر به فلک کشیده (تشخیص) با استواری (تناسب با سنگ و صخره) خود، صبر (تناسب با حلم و شکیبایی) را فریاد (تشخیص) میزنند و رود (مراعات نظیر با آبشار و چشمه)های خروشان (تشخیص) جریان (تناسب با حرکت و پویایی) زندگی (تشخیص) را یادآوری (تشخیص) میکنند.
شب (تضاد با روز) با سیاهی (تناسب با ظلمت و تاریکی) و روز (تضاد با شب) با روشنایی (تناسب با نور و ضیا) خود، زیبایی (مترادف با جمال و حُسن) خلقت (تناسب با آفرینش و آفریدگار) را به تصویر (تناسب با نقاشی و هنر) میکشند. درخت (مراعات نظیر با گل و گیاه)ها دست (تشخیص) به آسمان (تناسب با ابر و باران) بلند (تناسب با قد و قامت) کرده و شکر (تناسب با سپاس و حمد) خدا (تناسب با پروردگار و یزدان) را به جا (تناسب با مکان و جاگاه) میآورند.
طبیعت (تشخیص) معلمی (تناسب با دانشآموز و کلاس) بیمنت (تناسب با بخشنده و کریم) است که سکوتش (تشخیص) هزاران (تناسب با صدها و میلیونها) حرف (تناسب با سخن و گفتار) برای گفتن دارد.
