در دوران شاهنشاهی ساسانی در ایران (قرن سوم تا هفتم میلادی) زبان پارسی میانه زبان رسمی و دولتی و روحانیت زرتشتی بود. این نام در مورد زبانِ آثار نسبتاً زیادی به کار میرود که بیشتر در سرزمین ایران پیدا شده
خب ببین در دوره ساسانیان وضع ادبیات چطور بوده : دو اثر درخت آسوریک و یادگار زریریان به خط و زبان پهلوی ساسانی در قرن پنجم نگارش شده بودند البته قبل از آن به زبان پارتی سروده می شدند
