جواب معرکه
مادر، فرشتهای زمینی است که با مهر بیپایانش جهان را روشن میکند. او نخستین صداییست که کودک در دل تاریکی میشنود، نخستین دستیست که نوازش میکند، و نخستین دلیست که بیقید و شرط دوست میدارد.
در زندگی هر انسان، مادر جایگاهی بیبدیل دارد. او نهتنها زندگی میبخشد، بلکه با عشق، صبر و فداکاری، مسیر رشد و شکوفایی فرزندش را هموار میسازد. مادر، نماد مهر، ایثار و پایداریست.
مادر، با نگاهی پر از عشق، دردهای فرزندش را تسکین میدهد. حتی در سختترین لحظات، لبخندش آرامشبخش است. او شبها بیدار میماند تا تب فرزندش فروکش کند، و روزها تلاش میکند تا آیندهای روشن برای او بسازد.
هیچکس مانند مادر حاضر نیست آسایش خود را فدای راحتی دیگری کند. او از خواستههایش میگذرد تا فرزندش به آرزوهایش برسد. این فداکاری، بیهیچ چشمداشتی، از دل مهربانش سرچشمه میگیرد.
مادر نخستین آموزگار انسان است. او با قصههای شبانه، با نصیحتهای شیرین، و با رفتارهای پرمهر، درسهایی از عشق، صداقت، و انسانیت میآموزد. حتی سکوتش گاه پر از معناست.
مادر، گوهریست که درخششش تا پایان عمر در دل انسان باقی میماند. احترام به مادر، نهتنها وظیفهای اخلاقیست، بلکه نشانهای از فهم و قدرشناسیست. باید هر روز، نه فقط در کلام، بلکه در عمل، مهر او را پاسخ گفت.