یلدا را بلندترین شب سال می نامند. غروب آفتاب آخرین روز پاییز تا شروع صبح اولین روز زمستان شبی است که همگی دور هم جمع می شوند و جشنی بر پا می کنند، سفره می چینند و به شادی شب را می گذرانند تا نحسی اهریمن که همان تاریکی است را از بین ببرند و پیروزی دوباره خورشید را شاهد باشند.
یلدا را با انار و هندوانه می شناسیم، رنگ سرخ این میوه ها نشانه ی سرخی خورشید است خورشیدی که گرما بخش است و در زمستان سرد محافظ شما خواهد بود و از بیماری ها شما را مصون نگاه خواهد داشت.
بعید است که یلدا باشد و دیوان حافظ کنار سفره های پُر هر کدام از ما نباشد. در این شب با نیتی دیوان حافظ را می گشاییم و امیدوارم که غزلی خوب نصیب ما شود که نوید خوشی و خوبی باشد و حافظ از غیب برای ما اسرار دل ها را بگوید.
بزرگ ترها خاطره می گویند و با یاد آوری هر لحظه ی خوش گذشته لبخند بر لبانشان نقش می بندد و در بعضی لحظه ها این لبخند جای خود را به صدای ممتد قهقهه ها می دهد و در برخی مواقع اشک، از خوشی زیاد.
یلدا پر از دورهمی های خوب، شادی و خوردنی های خوش طعم است شاید به همین دلیل است که یلداها به یاد ماندنی ترین لحظه ها و خاطرات هستند، و همین شادی است که موجب می شود تا از یاد ببریم که بلند ترین شب سال را می گذرانیم و روز که روشنایی است زود از راه می رسد.
بفرماعزیزم این انشای پارسالمه البته فرقی نمیکنه امیدوارم خوشت بیاد🤗
معرکه یادت نره😍