بنویس ۲+۲=۱،معلمه خودش میفهمه
انشا دربارهٔ کوردستان
کوردستان سرزمینی است که نامش با کوههای استوار، دشتهای سبز و مردمانی مهماننواز پیوند خورده است. وقتی از کوردستان سخن میگوییم، در حقیقت دربارهٔ دیاری صحبت میکنیم که تاریخ، فرهنگ و طبیعت در آن دست به دست هم دادهاند تا هویتی باشکوه و ماندگار بسازند.
صبحهای کوردستان با صدای چوپانانی آغاز میشود که گلههایشان را به دامنهٔ کوهها میبرند و با نسیم خنک کوهستان، عطر خاک و گیاهان کوهی در فضا میپیچد. کوههای سربهفلککشیده مثل 'زاگرس' نهتنها مرزهای طبیعی این سرزمیناند، بلکه نمادی از ایستادگی و غیرت مردم آن به شمار میروند.
مردمان کوردستان به مهربانی و دلپاکی مشهورند. خانههایشان همیشه به روی مهمان باز است و فرهنگ غنیشان را میتوان در لباسهای رنگارنگ کردی، رقصهای محلی مانند «هَلپَرکێ»، و آوازهای دلنشینشان دید و شنید. نوروز در کوردستان رنگ و بویی دیگر دارد؛ وقتی مردم بر فراز تپهها آتش روشن میکنند، گویی شادی و امید از دل تاریکی جوانه میزند.
کوردستان فقط طبیعت و فرهنگ نیست؛ سرزمین مقاومت، صلحدوستی و تلاش نیز هست. نسلی پس از نسل دیگر در این خاک زندگی کردهاند و آن را با عشق آباد نگه داشتهاند. هر گوشهٔ آن قصهای برای شنیدن و هر چهرهاش داستانی برای گفتن دارد.
وقتی غروب در کوهستان فرامیرسد و آفتاب پشت قلهها پنهان میشود، سکوتی دلنشین همه جا را فرا میگیرد. در آن لحظه، انسان حس میکند کوردستان نه فقط نام یک منطقه، بلکه نام احساسی عمیق است؛ احساسی از تعلق، زیبایی و زندگی.