در جمله داخل پرانتز، "که مرا اهلیت چیست"، گوینده به شایستگی و تواناییهای خود برای انجام وظیفه یا مقامی اشاره دارد. او در حال فروتنی و کسر نفس است و با این جمله میخواهد بگوید که احتمالاً آن اندازه که دیگران از او انتظار دارند، شایستگی ندارد یا خود را لایق نمیداند. این نوع جملات معمولاً برای بیان تواضع و فروتنی استفاده میشوند.