نکته اول :
به جمله های زبان طبری وجمله های زبان فارسی دقت کنید:
مِه مار بِرار اِنه . برادر مادرم می آید.
قشنگ ریکا اِنه . پسر زیبا می آید.
در زبان طبری بر عکس دستور زبان فارسی ، اول صفت یا مضاف الیه می آید بعد موصوف یا مضاف الیه. مثل جمله طبری «مِه مارِ بِرار اِنه » کلمه «برار» مضافٌ الیه است و کلمه «مار » مضاف می باشدو همچنین جمله « قشنگ ریکا اِنه .» کلمه قشنگ ، صفت است و کلمه «ریکا » موصوف می باشد.
نکته دوم :
مراسمی مثل :
نوروزخوانی ، چهارشنبه سوری ، سفره هفت سین ، مارمه (مادرمه )، ونوشه گردی ، لال شو و .......
این جشن ها و رسم ها ،روش ها و عادت های زندگی مردم مازندران را نشان می دهد که در اصطلاح به آن « آداب و رسوم مردم مازندران » می گویند. آداب و رسوم هر ملت نشان دهنده ، میزان پیشرفت تمدن و فرهنگ آن ملت می باشد.
- در نوشتن املا به زبان طبری به نحوه تلفظ و مطابقت آن با شکل نوشتاری دقت شود.
- یکی از راه های تقویت املا به زبان طبری ، عادت به صحبت کردن با این زبان است.
- باید برای ترویج و به کاربستن لغت های زبان طبری، لغات فراموش شده را در زندگی روزمره به کار گیریم.