در هنگام صحبت کردن، ما عمدتاً از عمل **بازدم** استفاده میکنیم. به طور خلاصه:
1. **بازدم**: زمانی که ما صحبت میکنیم، هوا از ریهها به خارج از بدن میوزد. این عمل را بازدم میگوییم. وقتی هوا از ریهها خارج میشود، صدای ما تولید میشود.
2. **عمل دم**: وقتی که ما هوا را به داخل ریهها میکشیم، این به نام دم نامیده میشود و معمولاً در زمانهای خاموشی (همانطور که قبل از صحبت کردن انجام میدهیم) انجام میشود.
بنابراین، برای حرف زدن و تولید صدا باید دیافراگم ما به طور عمده هنگام بازدم عمل کند.