سلام اگه کسی هست این سوالوو بگه نقش دستوری واژه‌های «اندوه»، «خود»، «عجب» در جمله زیر: «پس چون او را این جذبه اندوه و طرب بود در نهالِ خود، شگفت و عجب بود.»