این بیت از شعر «برگ درختان سبز» اشاره دارد به این که هر چیز کوچکی در طبیعت میتواند دلیلی برای شناخت و معرفت خداوند باشد. "برگ درختان سبز" در نزد شخص هوشیار و آگاه به عنوان نمادی از علم و توانایی خداوند دیده میشود و هر برگ درخت مثل دفتری است که دانش و حکمت آفریننده عالم را نشان میدهد. این بیانگر دیدگاه عمیق و معنوی نسبت به طبیعت و خلقت است.