افعال ناقصه عربی عبارتند از :کانَ – صارَ – أصبَحَ - لیسَ
کانَ:به معنای( بود – است) مانند کانَ علیٌّ شاعراً: علی شاعر بود. کانَ اللهُ توّاباً: خداوند بسیار توبه پذیر است.
این فعلها بر سر جمله اسمیه یا مبتدا و خبر واقع می شوند وعلاوه برتغییر در معنای جمله، نقش مبتدا و خبر را تغییر می دهند یعنی با آمدن فعل ناقصه
نقش خبر به خبر فعل ناقص تغییر می کند و حالت اعراب منصوب می شود. مثال در جمله ( کانَ علیٌّ شاعراً) کانَ فعل ناقص وعليٌّ اسم فعل ناقص است و مرفوع به ــُـ / شاعراً خبرفعل ناقص است و منصوب به ـًــ. در جمله (یُصبُحُ الطلّابُ مُجتهدینَ) یُصبحُ فعل ناقص است .الطلّاب اسم فعل ناقص و مرفوع به ــُـ و المُجتهدینَ خبر فعل ناقص و منصوب به ینَ
هر صیغه ای که از این افعال ساخته شود فعل ناقص محسوب می شود کانَ و دیگر صیغه های ماضی (کانوا – کنتُ – کانَتْ و..) فعل مضارع کان یعنی یکونُ(می باشد) و سایر صیغه های مضارع آن (تکونُ – نکونُ و..) و فعل مضارع کانَ یعنی کُن(باش) مثل یکونُ العلمُ مُفیداً (یکونُ فعل ناقص است العلمُ اسم فعل ناقص و مرفوع و مفیداً خبر فعل ناقص است و منصوب) و صارَ – یصیرُ / أصبَحَ – یُصبِحُ / لیسَ – لیسَت – لَستُ ،لیسوا...)