زبان انسان قادر به تشخیص پنج نوع طعم اصلی است: شیرین، تلخ، ترش، شور و اومامی (یا طعم پنیر). این طعمها در نواحی مختلف زبان شناسایی میشوند، اما برخلاف باور عمومی که معتقد است هر ناحیه از زبان فقط یک نوع طعم را تشخیص میدهد، این اطلاعات به طور دقیقتری زیرسازی شدهاند.
در واقع، طعمها به صورت زیر در زبان تشخیص داده میشوند:
- **شیرین**: بیشتر در نوک زبان.
- **ترش**: در طرفهای زبان.
- **شور**: نزدیک به نوک زبان، اما در قسمتهای کناری.
- **تلخ**: بیشتر در انتهای زبان.
- **اومامی**: میتواند در تمام نقاط زبان حس شود.
این دستهبندی نشان میدهد که در هر ناحیه از زبان قادر به تشخیص چندین طعم هستیم و اشتباه عامیانه در مورد نواحی خاص برای طعمهای مختلف وجود دارد. لذا زبان به طور ترکیبی میتواند حسهای مختلفی از طعمها را ارائه دهد و برای تشخیص کامل طعم غذاها لازم است که به چندین ناحیه زبان توجه کنیم.