بیت زیر از شاعر، آرایههای جانبخشی و مراعات نظیر را به کار برده است.
در این بیت:
1. **جانبخشی**: به «ایام» که بیجان است و معمولاً مفهومی انتزاعی دارد، ویژگی «درس» دادن نسبت داده شده است؛ به این معنی که طوری از ایام صحبت میشود که گویی موجودی زنده و دارای توانایی تدریس است.
2. **مراعات نظیر**: میان کلمات «درس» و «شاگرد» و «هشیار» ارتباط مفهومی وجود دارد، زیرا همه به مفاهیم آموزشی و یادگیری مرتبط هستند.
بنابراین، جمله "در همه کار ایام درس است و پند دریغا که شاگرد هشیار نیست" همان دو آرایه را به کار برده است، پس پاسخ درست است.
